Funker
फुंकर
सुर्यास्तानंतर
युद्ध छावणीत अंग टेकताच
विझू घातलेल्या आकाशात
दिसतात अपार मायेने
अोथंबलेले तुझे डोळे
तुझ्या पापण काठी
रेंगाळलेला भाबडा मेघ
सांडण्या आधीच
भिजवून जातो मला
अन मग त्यात वाहुन जाते
मी अंगभर फासलेली
तत्ववेत्त्याची राख,
हटनिग्रहाचा वज्रलेप.
तुझ्या अथांग डोळ्यात
दाटलेल्या समर्पणात सापडते
मला माझीच हरवलेली
नितळ निळाई अन
विरत जातो कुरुक्षेत्रावरील
शंखनादातून उफाळलेला
असह्य दाह
खड्गांचा खणखणाट
विजयी चित्कार
अन घायाळंचं रुदन ही
मला इतकंच सांग राधे
हे दिव्य सूर ज्या वेणूतून
पाझरतायत
तिच्यावर फुंकर
घालणारे ते अोठ
नेमके तुझे आहेत
की माझे????
– गुरु ठाकूर
ओह्ह…madgulkaranchya shabdat bolaych tar “Pratyakshahun pratima utkat”…dolysamor shant bhavuk panavlelya dolyanchi, venusur aiknyat atmamagna radha ani नेहमीच tichyat haravnara kanha… (Ho, kanhach, “Krushna” nahve) ubhe rahile
Thanks sir..
धन्यवाद!