कोमल काया कि मोहमाया पुनवचांदनं न्हाली
सोन्यात सजले रूप्यात भिजले रत्नप्रभा तनू ल्याली
ही नटली थटली जशी उमटली चांदणी रंगमहाली
मी यौवन बिजली पाहून थिजली इंद्रसभा भवताली
अप्सरा आली इंद्रपुरीतुन खाली
पसरली लाली रत्नप्रभा तनु ल्याली
ती हसली गाली चांदनी रंगमहाली
अप्सरा आली पुनवचांदनं न्हाली
छबिदार सुरत देखणी जणु हिरकणी नार गुलजार
सांगते उमर कंचुकी बापुडी मुकी सोसते भार
शेलटी खुणावे कटि तशी हनुवटी, नयन तलवार
ही रति मदभरली दाजी ठिनगी शिनगाराची
कस्तुरी दरवळली दाजी झुळुक ही वार्याची
ही नटली थटली जशी उमटली चांदणी रंगमहाली
मी यौवन बिजली पाहुन थिजली इंद्रसभा भवताली
अप्सरा आली इंद्रपुरीतुन खाली
पसरली लाली रत्नप्रभा तनु ल्याली
ती हसली गाली चांदनी रंगमहाली
अप्सरा आली पुनवचांदनं न्हाली
चैत पुनवेची रात आज आलिया भरात
धडधड काळजात माझ्या माईना
कदी कवा कुठं कसा जीवं झाला येडापीसा
त्याचा न्हाई भरवसा तोल र्हाईना
राखली की मर्जी तुमच्या जोडीनं मी आले
पिरतीच्या या रंगी राया चिंब ओली मी झाले
राया सोडा आता तरी काळयेळ न्हाई बरी
पुन्हा भेटु कवातरी साजणा
मला जाऊ द्या ना घरी, आता वाजले की बारा.
कशा पाई छळता, मागं मागं फिरता
असं काय करता, दाजी हिला भेटा की येत्या बाजारी
सहाची बि गाडी गेली नवाची बि गेली
आता बाराची गाडी निघाली
हिला जाऊ द्या ना घरी, आता वाजले की बारा.
ऐन्यावानी रुप माझं उभी ज्वानीच्या मी उंबर्यात
नादावलं खुळंपीसं कबुतर हे माज्या उरात
भवताली भय घाली रात मोकाट ही चांदण्याची
उगा घाई कशापायी हाये नजर उभ्या गावाची
शेत आलं राखनीला राघु झालं गोळा
शीळ घाली आडुन कोनी करुन तिरपा डोळा
आता कसं किती झाकू सांगा कुटवर राखू
राया भान माझं मला र्हाईना
मला जाऊ द्या ना घरी, आता वाजले की बारा.
कशा पाई छळता, मागं मागं फिरता
असं काय करता, दाजी हिला भेटा की येत्या बाजारी
सहाची बि गाडी गेली नवाची बि गेली
आता बाराची गाडी निघाली
हिला जाऊ द्या ना घरी, आता वाजले की बारा.
आला पाड झाला भार भरली उभारी घाटाघाटात
तंग चोळी अंग जाळी टच्च डाळींब फुटं व्हटात
गार वारा झोंबणारा द्वाड पदर जागी ठरंना
आडोश्याच्या खोडीचं मी कसं गुपीत राखू कळंना
मोरावानी डौल माझा मैनेवानी तोरा
औंदाच्या गा वर्साला मी गाठलं वय सोळा
जीवा लागलीया गोडी तरी कळ काढा थोडी
घडी आताचि ही तुम्ही र्हाऊ द्या
मला जाऊ द्या ना घरी, आता वाजले की बारा.
कशा पाई छळता, मागं मागं फिरता
असं काय करता, दाजी हिला भेटा की येत्या बाजारी
सहाची बि गाडी गेली नवाची बि गेली
आता बाराची गाडी निघाली
हिला जाऊ द्या ना घरी, आता वाजले की बारा.
कागलगावचा गुना, ऐका त्याची कहानी
रांगडा ज्याचा बाज, आगळं हुतं पानी
पैलवानी तोरा त्याचा रुबाब राजावानी
कवतिक सांगु किती, पठ्ठ्या बहुगुनी
ऐसा कलंदर त्याचा येगळाच ढंग
हाती हुन्नर, डोस्क्यामंदी झिंग
अचुक पडली ठिणगी पेटलं सारं रान
काळयेळ इसरलं गडी ऱ्हायलं न्हाई भान
चढू लागला रंग, दंग सारी दिनरात
पर मधिच शिंकली माशी झाला कि हो घात
मिरगाचा हंगाम दाटला फाटलं आभाळ
इझून गेली ठिणगी रामा इझून गेला जाळ
तुझ्या पायरीशी कुनी सानथोर न्हाई
साद सुन्या काळजाची तुझ्या कानी जाई
तरी देवा सरं ना ह्यो भोग कशापायी
हरवली वाट दिशा अंधारल्या दाही
ववाळुनी उधळतो जीव मायबापा
वनवा ह्यो उरी पेटला …. खेळ मांडला
सांडली गा रीतभात घेतला वसा तुझा
तूच वाट दाखीव गा खेळ मांडला
दावी देवा पैलपार पाठीशी तू ऱ्हा हुबा
ह्यो तुझ्याच उंबर्यात खेळ मांडला
उसवलं गनगोत सारं आधार कुनाचा न्हाई
भ्येगाळल्या भुईपरी जीनं अंगार जिवाला जाळी
बळ दे झुंजायाला किरपेची ढाल दे
इनविती पंचप्रान जिव्हारात ताल दे
करपलं रान देवा जळलं शिवार
तरी न्हाई धीर सांडला … खेळ मांडला
धुमकिट धुमकिट तदानी धुमकिट
नटनागर नट हिमनट पर्वत उभा
उत्तुंग नभा घुमतो मॄदुंग
पख्वाज देत आवाज झनन झंकार
लेउनी स्त्रीरूप भुलवी नटरंग
रसिक होऊ दे दंग चढु दे रंग असा खेळाला
साता जन्मांची देवा पुन्याई लागु दे आज पनाला
हात जोडतो आज आम्हांला दान तुझा दे संग
नटरंग उभा ललकारी नभा स्वरताल जाहले दंग
कड्कड् कड्कड् बोलं ढोलकी हुन्नर ही तालाची
छुमछुम छननन साथ तिला या घुंगराच्या बोलाची
जमवून असा स्वरसाज मांडतो ईच ईनंती यावं जी
किर्पेचं दान द्यावं जी … हे यावं जी किर्पेचं दान द्यावं जी
ईश्वरा जन्म हा दिला प्रसवली कला थोर उपकार
तुज चरणी लागली वर्णी कशी ही करणी करु साकार
मांडला नवा सौंसार आता घरदार तुझा दरबार
पेटला असा अंगार कलेचा ज्वार चढवितो झिंग
नटरंग उभा ललकारी नभा स्वरताल जाहले दंग
कड्कड् कड्कड् बोलं ढोलकी हुन्नर ही तालाची
छुमछुम छननन साथ तिला या घुंगराच्या बोलाची
जमवून असा स्वरसाज मांडतो ईच ईनंती यावं जी
किर्पेचं दान द्यावं जी … हे यावं जी किर्पेचं दान द्यावं जी
