नकळत माझ्या लइ दिसानी
असा जिव्हारी रुतला कोनी
भलत्या येळी मोहर फुटला
आणि शिर्शीरी पानोपानी…
जरी होता साधा भोळा .. त्यानं अवचित भिडवुन डोळा सारा नजरेनं कारभार केला
कसा कदी बाइ त्यानं .. मला कळलाच न्हाइ काळजात मुक्काम केला
कोरस-
कुणी सरदार मोठा की तालेवार होता या खेळामदी तो मुरलेला
कि नुस्ताच पावना गर्दितला तुझ्या रुपानं झपाटलेला
अंतरा १
झाली जिवाची घालमेल सुरु.. उमगेना काय मी करु
जाई तोल आता नजरेचा लागलीया उगा भिरभिरु
कुठं गेला कदी कोन्या गावा
त्याचा लागेना काही सुगावा
अगंबाई बाई बाई..काळजात मुक्काम केला
कोरस-
कुणी कारभारी मोठा की सरकारी होता शिक्कारी त्यो ट्पलेला
कि नुस्ताच पावना गर्दितला तुझ्या रुपानं झपाटलेला
अंतरा १
नाव पुसाया नवता येळ सारा घटकेत झाला खेळ
माझी मलाच इसरुन गेले जवा डोळ्याला भिडलं डोळं
जिव अलगद कापुस झाला
पिसं भलतंच लावुन गेला
अगंबाई बाई बाई..काळजात मुक्काम केला
कोरस-
कुणी फेटेवाला होता की टोपीवाला होता तुझ्या इश्कात भरकटलेला
कि नुस्ताच पावना गर्दितला तुझ्या रुपानं झपाटलेला
तो चटक लावुन येड्या जिवाला
कशाला घाल्तेस कुलुप व्हटाला
उनाडलंय बग काळीज माझं
उर्रात वाजतो ढोल
मदनिके घडीभर थांबुन बोल…
ती काय तुझ्या मनात आलं माझ्या ध्यानात
जिथे तिथे तुझीरे घाई घाई घाई
तो पोरी तुझ्या रुपानं उठलंय तुफान
रात रात झोप मला नाई नाई नाई
ती नको उतावळा तू होवु जरा धिरानं घे
तो नको मधाळ बोलुन टाळू जरा मिठीत ये
पिसाटलाय जीव उधाणलाय
त्याचा सुटाया लागलाय तोल
मदनिके घडीभर थांबुन बोल…
ती लाज भिड सोडुन रित भात मोडुन
घालु नको पिंगा तू थांब थांब थांब
तो वाट तुझी बघुन जीव गेला विटुन
जाउ चल निघुन लांब लांब लाब
ती नको चोरुन मारुन राजा थाटामाटानं ये
तो नको आडून बोलू तू राणी एक ईशारा दे
झाकु नको गुज मनातलं
जरा व्हटाची मोहर खोल
मदनिके घडीभर थांबुन बोल…
